Einde van de eeuw
Voor Matti B.
1. Het regende die maand, die dag.
De stad lag er bij, wij zaten.
De pakken hingen thuis. Daar dus
bleven we niet zitten. Het was
manifest, wereldvreemd en niet ver
van de Beurs, hebben we
een ivoren toren opgetrokken.
We wensten elkaar het einde toe
van de eeuw, het begin
van de taal, het einde
van het engelseksistisch model.
Het regende echter.
2. Wij willen ver gaan, waarin.
Niet in de drank maar in de drang
om plaatsen te verleggen, sokken
te dumpen. Maar het einde, soms,
vergt dat we met tenen door de gaten
nog even verder moeten over
plat gras in de stadsrimboe
en de bittere kelk in het gezicht
van de immer lachende zelfingepakte
gooien. Er zijn er ook
die duur gebak gooien
in die zelfde immer lachende inpakkers.
1. Het regende die maand, die dag.
De stad lag er bij, wij zaten.
De pakken hingen thuis. Daar dus
bleven we niet zitten. Het was
manifest, wereldvreemd en niet ver
van de Beurs, hebben we
een ivoren toren opgetrokken.
We wensten elkaar het einde toe
van de eeuw, het begin
van de taal, het einde
van het engelseksistisch model.
Het regende echter.
2. Wij willen ver gaan, waarin.
Niet in de drank maar in de drang
om plaatsen te verleggen, sokken
te dumpen. Maar het einde, soms,
vergt dat we met tenen door de gaten
nog even verder moeten over
plat gras in de stadsrimboe
en de bittere kelk in het gezicht
van de immer lachende zelfingepakte
gooien. Er zijn er ook
die duur gebak gooien
in die zelfde immer lachende inpakkers.
Reacties
Een reactie posten