Einde van de eeuw

Voor Matti B.

1. Het regende die maand, die dag.
De stad lag er bij, wij zaten.
De pakken hingen thuis. Daar dus
bleven we niet zitten. Het was

manifest, wereldvreemd en niet ver
van de Beurs, hebben we
een ivoren toren opgetrokken.

We wensten elkaar het einde toe
van de eeuw, het begin
van de taal, het einde

van het engelseksistisch model.
Het regende echter.



2. Wij willen ver gaan, waarin.
Niet in de drank maar in de drang
om plaatsen te verleggen, sokken
te dumpen. Maar het einde, soms,

vergt dat we met tenen door de gaten
nog even verder moeten over
plat gras in de stadsrimboe
en de bittere kelk in het gezicht

van de immer lachende zelfingepakte
gooien. Er zijn er ook

die duur gebak gooien
in die zelfde immer lachende inpakkers.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kosmisch - Cosmique

Onder geheim een houding

Precisie Précision