In dans

1. Wat een leven, wat een strand.
Ik zwem en wanneer ik uit
het water stap, val ik net niet

over je maar voor je.
Wat een kei.
Kleintje mooi je hebt me
haast liggen gehad.

Ik sta stil,
je verstilt me en
ik zie je wel.

Heel wat later
raap ik je op
en doe je dansen
– je gilt – op de golven.

2. Wat een leven, wat een strand.
Ik zwem en wanneer ik uit
het water stap, val ik net niet

over je maar voor je.
Wat een kei.
Kleintje mooi je hebt me
haast liggen gehad.

Ik sta stil,
je verstilt me en
ik zie je wel.

Heel wat later
raap ik je op
en doe je dansen
– je gilt – op de golven.


3. Ik ben een appel
in het diepst van de boomgaard,
bij de tijd van de boomtak.

Mijn boom.

Ik mag dan nog een groentje,
ik ben geen kweepeer.
Straks bloos ik nog.

Dankzij mijn boom,
zolang ik bij zijn tijd blijf.


4. Een deur van een hotelkamer
ben ik van jou,
morgen van een ander.

Ik hou je ver weg,
niets nog komt nader.

Ik draag mijn nummer,
nu eens 512,
dan weer 307.

Je hoeft geen schapen te tellen,
de wolf heeft ze verslonden.

Dans dus met de wolven.


5. Wat ben ik dan,
daarna, op zak
tenzij de zaktelefoon?

Ik vervolmaak de telecommunicatie
en breng geen woord uit.

Ik breng het enkel over.

Ik ben blind en
breng toch beelden over.

Ik hoor alles wat je me zegt
en vergeet het dan.

Mijn geheugen is beperkt.


6. Ik ben land, schappelijk
in je ogen
en ik beef.

Ik ben bodem en boom,
rots en heuvel,
zachte en harde grond.

En ik beef,
of je van me houdt
dan wel niet van me houdt.

Niet schappelijk.
Jouw splitsing met de kappersschaar
doet me braken, spugen.

Ik ben land, niet schappelijk.


7. Doeba, dubai, douba, douaai,
ik breng een golf teweeg
tussen de Perzische golf
en het Noorden, nauwelijks Kales,
tussen de golf van Aden
en het nauw van Kales.

Als ik ga liggen,
zucht je onzichtbaar.

Er hangt een draad tussen
het water en jij.

Het water wordt lauw en zie,
eindelijk krijg ik je te zien,

de voet van de rots,
een grote platte kei.

Voor Saskia de Coster

8. Trek ik de huid aan
van een schaap of van wolf?
Alsof ik kon kiezen.

Alsof ik mijn aard kan kopen.
Iemand legt me die op.

Tot ik blaat of
het op huilen zet
tegen de maan pakweg.

Wat is mijn geluk gering:
ik ben niet als zij, een hond.

Had ik mogen kiezen,
een kat.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Onder geheim een houding

  Onder geheim een houding   De onthulling van het geheim verloopt mondjesmaat en volmondig volgt   het uitpakken en afstropen.   Ogen en oren zich de kost houdt niets nog zich koest.   Kiezen ze voor kruisiging al vast nagelt zich een priem door vlees wijl als ze kiezen voor de paal, groeit de schreeuw naarmate deze verder doordringt.   Als tot slot de krijger het slagveld en het slachtoffer bedekt buiten adem daalt het stof tot rust en vrede. Wrede lust.     Au secret sans tenue   La révélation du secret se déroule au compte-gouttes des langues suivi par le déballage  et du décapage à pleine bouche.   La fête des yeux et des oreilles plus rien ne les retient.   S'ils choisissent la crucifixion un poinçon est cloué fermement à travers la chair alors s'ils choisissent le poteau, le cri accroit au fur et à mesure qu'il pénètre.   Quand fi
Meer lezen

Kosmisch - Cosmique

  Kosmisch   Het was meer dan behelpen, het was uitkijken geblazen. We waren in de Camargue beland, waar mijn oudste broer wat aanmodderde in de horeca. Voornamelijk de wilde paarden maakten dat we moesten uitkijken. Of waren ze mensenschuw?   Toen we even later op het strand lagen te neuken, waren daar geen paarden te zien. Nauwelijks mensen: enkel een Duits koppel lag daar hetzelfde te doen. We hoefden niet langer uit te kijken, sloten onze ogen, kwamen weldra hemelsbreed klaar. Zo hebben we ons naar die paarden gevoegd.   Tegenwoordig zou zoiets onwelvoeglijk heten, terwijl we voornamelijk een werden in en met elkaar, met de zee, het strand, de hemel.   Cosmique   C'était plus que des tracasseries, c'était de la veille. Nous nous étions retrouvés en Camargue, où mon frère aîné se lançait dans la restauration. Ce sont surtout les chevaux sauvages qui nous obligeaient à faire attention. Ou bien étaient
Meer lezen

Precisie Précision

    Ik ben verknocht aan elegantie, verkocht aan het juiste gebaar dat zonder zich af te meten grondig past binnen de afmetingen.   Is dit nog van deze wereld of is dit een opening naar jou? Als ik er een bres in sla, ga je niet ten onder, kom je juist te boven wanneer je na je kronkelen en je gillen alles weer op je plaats laat komen, je brandend zonnige glimlach er boven op.   Ik raak verzot van je elegantie.   Je suis dévoué à l'élégance, vendu au beau geste précis, qui sans se mesurer s'inscrit parfaitement dans les mesures.   Est-ce encore de ce monde ou est-ce une ouverture vers toi ? Si j'y fais une brèche, tu ne sombreras pas, tu t'élèves au contraire quand, après que tu te sois tordue et tu auras crié, tu remets tout en place, ton sourire brûlant et ensoleillé par-dessus.   Je suis fou de ton élégance.
Meer lezen